A
B
C
Ç
D
E
F
G
H
I
İ
J
K
L
M
N
O
Ö
P
R
S
Ş
T
U
Ü
V
Y
Z

Çaba

Herhangi bir işi yapmak için harcanan güç, zorlu, sürekli çalışma.

Çağ

1. Dönem, mevsim, zaman. 2. Yaş. 3. Yüzyıl, asır. 4. Çağlayan.

Çağan

1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.

Çağatay

adını Cengiz Han’ın oğlu Çağatay’dan alan Çağatay Hanlığı halkından olan kimse.

Çağdaş

1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt.

Çağıl

1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla.

Çağın

Yıldırım, şimşek.

Çağkan

Canlı, dinamik, çalışkan kimse.

Çağla

1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Çağlar

1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse.

Çağlayan

Küçük bir akarsuyun, çok yüksek olmayan bir yerden dökülüp aktığı yer.

Çağman

Çağın insanı.

Çağrı

1. Birini çağırma, davet. 2. Doğan, çakır kuşu. 3. Rütbe, unvan, san.

Çakar

1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse.

Çakıl

Küçük veya orta boyda taş parçası.

Çakın

1. Şimşek, kıvılcım. 2. Mavi gözlü.

Çakır

1. Mavimsi, mavi benekli, gri göz rengi. 2. Bir doğan cinsi. 3. Gönül, iç, can.

Çakırer

Cesur, yiğit kimse.

Çapan

1. Ceket. 2. Engelli, tehlikeli. 3. Düğün yemeği yapan aşçı. 4. Alkış, el çırpma.

Çavlan

Büyük çağlayan.

Çelebi

1. Görgülü, terbiyeli, olgun kimse. 2. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen san. 3. Kayınbirader.

Çelem

Yiğit. Şalgam.

Çelen

1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak. 5. Akıllı.

Çelik

1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü, kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal.

Çeliker

Güçlü, kuvvetli kimse.

Çelikhan

Güçlü, kuvvetli hükümdar.

Çetin

1. Sert, inatçı. 2. Sarp, engelli. 3. Çözümlenmesi güç. 4. Hayırsız.

Çetinalp

Sert, inatçı yiğit.

Çetinel

Sert, inatçı kimse.

Çetiner

Sert, inatçı kimse.

Çetinöz

Sert, inatçı kimse.

Çetinsoy

Sert, inatçı bir soydan gelen kimse.

Çetinsu

Sert, inatçı kimse.

Çevik

Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.

Çığ

1. Dağdan yuvarlanan ve yuvarlandıkça büyüyen kar kümesi. 2. Sürü, kafile. 3. Çok, sık, fazla.

Çığıl

1. Çakıl ve taş yığını. 2. Kalabalık. 3. İri saman.

Çığır

1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım.

Çınar

1. Boyu 30 m.ye ulaşabilen, kalın dallı, çok uzun ömürlü bir ağaç türü. 2. Dayanak, destek, güç alınan kimse.

Çıray

1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.

Çolpan

Çoban Yıldızı, Zühre, Venüs.