21 Ara 2021
245

Çocuklarda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunu Anlamak

Çocuklarda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğunu Anlamak... Bugün, dikkat eksikliği, hiperaktivite tanısı almış birisiyle iletişime geçmek, herhangi bir ruhsal sağlık sorunu olmayan birisiyle iletişim kurmak gibidir. Fakat, bu durum büyük ölçüde yanlış anlaşılmaya devam etmektedir.

Dikkat Eksikliği ve Hİperaktivite Bozukluğu Hakkında Bilinmesi Gerekenler Nelerdir?

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, ülkemizde çok sayıda çocuk, genç ve yetişkini etkileyen nörolojik bir hastalıktır. Çocukların kabaca %5 ila 8'inin ve yetişkinlerin %4'ünün bundan etkilendiği tahmin edilmektedir. Kesin nedenler bilinmemektedir, ancak genellikle önemli bir kalıtsal bileşen olduğu gösterilmiştir (bir veya her iki ebeveyn’in belirli bir dönemde veya halen devam eden DEHB sorunları…) DEHB tipik olarak konsantrasyon güçlüğü ve davranış kontrolü ile karakterizedir. Tezahürler ve etkiler doğası ve yoğunluğu bakımından farklılık gösterir. DEHB, benlik saygısını ve aile, sosyal, mesleki ve okul ortamlarında değişim ve etkileşim yeteneğini azaltabilir. Olumlu tarafı, artan bilgi ve iyileştirilmiş tedavi önlemleri, giderek daha fazla insanın günlük olarak bu bozuklukla baş etmesine yardımcı olmaktadır.

Çocuklarda Dikkat Eksikliği Belirtileri ve Semptomları Nelerdir?

Çocuğunuzda aşağıdaki davranışları gözlemlerseniz, Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğundan şüphelenebilirsiniz. Bu gibi bir şüphede profesyonel bir değerlendirme gerekebilir. Çocuğunuzun:

Kolayca dikkati dağılıyorsa
Birkaç dakikadan fazla konsantre olamıyorsa
Aşırı unutkan ise
Sizi dinlemediği izlenimini veriyorsa
Sürekli tekrar etmeniz gerekiyorsa
Talimatları hatırlamıyorsa
Organize olma veya bir görevi tamamlamada zorluk çekiyorsa
Sürekli konuşuyor veya başkalarını kesintiye uğratıyorsa
Ayrıntılara dikkat etmiyorsa
Çaba gerektiren faaliyetlerden veya görevlerden kaçınıyorsa

Diğer belirtiler de gözlemlenebilir. DEHB bazen hiperaktivite, dürtüsellik veya saldırganlık ile karakterizedir. Emin değilseniz, okulundaki rehberlik ve psikolojik danışmanlık öğretmeni ile veya bir pedagog ile görüşün.

Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Hakkında Doğru Bilinen Yanlışlar

DEHB bazen yanlış anlaşılmaktadır. Aşağıda doğru bilinen yanlışları görebilirsiniz:

DEHB 'den etkilenen bireyler bundan etkilenmeyenler kadar zeki değiller!

Çoğu normal zeka konusunda sorunları yoktur, bazıları istisnai olarak yeteneklidir. Bununla birlikte, çocuklarda dikkat eksikliği bazen günlük aktivitelerini ve akademik performanslarını tamamlama yeteneklerini etkiler.

DEHB olan tüm çocuklar ilaç almalıdır

Bazı durumlarda, psikostimülan ilaçlara başvurulabilir. İlaç tedavisi diğerleri arasında bir yöntemdir ve ilk veya tek seçenek olarak düşünülmemelidir.

Psikostimülan Kullanımı ve Bilinçli Karar Verme

Son yıllarda, DEHB semptomlarını tedavi etmek için "psikostimülanlar" adı verilen ilaçların kullanımı artmıştır. Bununla birlikte, psikostimülanlar dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı için "mucize haplar" olarak görülmemelidir. DEHB sorununu tamamen ortadan kaldırmazlar, ancak semptomları azaltabilir ve fonksiyonel yetenekleri geliştirebilirler. DEHB tedavilerinin klinik yönetim hedefi her zaman bu durumun günlük etkisini azaltmalı ve bundan etkilenenlerin tam potansiyellerine ulaşmalarını sağlamalıdır. İlaç alma kararı önemlidir ve avantajların, dezavantajların ve rahatsızlıkların kapsamlı analizine dayanmalıdır. Tedavi sorunları hakkında doktorunuzla konuşun.

Beklenilen etkiler nelerdir?
Kısa süreli ve uzun süreli yan etkiler nelerdir ve hangi durumlarda endişe etmek gerek
İlaç etkileşimleri hakkında bilinmesi gerekenler nelerdir?
Kontrendikasyonlar nelerdir?
Alınması gereken önlemler ve dozaj hakkında nasıl bir yol izlemek gerek?

DEHB İçin Diğer Tedavi Yöntemleri Nelerdir?

DEHB tanısı konmuş bireylerin destek derecesi, durumlarını büyük ölçüde etkileyebilir. İşte insanların günlük olarak DEHB ile baş etmelerine yardımcı olabilecek birkaç ipucu. Bu önlemlerin uygulanması her zaman ilaç tedavisinden önce gelmelidir.

Sağlık uygulamaları: İyi uyumak ve beslenmek, mümkün olduğu kadar sıvı tüketmek, aktif kalmak ve video oyunları, internet ve televizyonu ılımlı bir şekilde kullanmak.

Mesleki terapi: Mesleki terapistlerin rolü, hastalarının amaç edinmelerini, özerkliklerini korumalarını ve günlük işlevsel yeteneklerini geliştirmelerini sağlayan stratejiler öğrenmelerine yardımcı olmaktır.

Düzeltici talimat: Belirli stratejileri kullanarak akademik öğrenme güçlüklerinin üstesinden gelmeyi amaçlayan bir öğretim yönteminden oluşur.

Özel eğitim ve psiko-eğitim: Bireyin yaşamında, akademik ortamında vb. rehabilitasyon, sosyal entegrasyon ve baş etme becerilerini kolaylaştırır.

Psikoterapi: Psikoterapistler dikkat bozukluklarını değerlendirebilen sağlık uzmanlarıdır. Ayrıca hastalara ve sevdiklerine bozukluğu daha iyi anlamalarında ve olumsuz etkilerini azaltmalarında yardımcı olabilirler. Okuldan ve Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık öğretmeninden ya da bir doktordan çocuğunuz için hangi kaynakların mevcut olduğunu öğrenin. Bunu yapmak için zaman ayırdığınıza sevineceksiniz.

Tavsiye Makale: Hiperaktivite Bozukluğu ve Başa Çıkma Yolları

Annelerde DEHB

DEHB belirtileri genellikle çocukluk döneminde ortaya çıkar. Bununla birlikte, bu tür bir bozukluk her zaman kendini gösterebilir ve yaş, cinsiyet veya etnik köken ne olursa olsun herkesi etkileyebilir. Belli sayıda faktör, semptomların yetişkinliğe kadar neden fark edilmediğini açıklayabilir. Bununla birlikte, yetişkinlerde ortaya çıkan DEHB her zaman ciddiye alınmaz. Bununla birlikte, durum çok gerçektir ve aşağıdaki alanlarda çeşitli sorunlar doğurabilir: iş, sosyal ortamlar veya kişisel ilişkiler, aile hayatı, mali durum, vb. Sizin veya sevdiğiniz birinin dikkat eksikliği yaşadığına inanıyorsanız, onlarla açıkça bunun hakkında konuşun, ancak sonuçlara çok hızlı bir şekilde atlamaktan kaçının. Sadece tıbbi bir değerlendirmenin resmi bir tanı ve uygun önlemleri sağlayabileceğini unutmayın. Mevcut tedaviler hakkında daha fazla bilgi için konusunda uzman bir tıp doktoru veya aile hekiminiz ile konuşun.