2 Yaş Sendromu Nedir? Nasıl Anlaşılır? Neler Yapılabilir?

2 yaş sendromu nedir? 2 yaş, neredeyse küçük bir ergenlik gibi, çocukların yaşadığı fizyolojik ve psikolojik değişikliklerin bir aşamasıdır. Çocuklar yaşlarının 2 olması ile birlikte özerklik kazanmaya başlarlar ve davranışları ile bazen yetişkinleri çaresiz bırakabilirler.

İki yaş, çocuğun karakterini keşfetmeye başladığı ve özerkliğine adım attığı ve genellikle ebeveynlerini delirttiği küçük bir ergenlik dönemidir. Peki anneler, bu 2 yaş sendromu üzmeden, kırmadan, delirmeden nasıl geçirebilir?

Bu süreç bebeğiniz yaklaşık 18 aylık iken başlayabilir ve dört yıla kadar sürebilir. Tüm çocukların yaşadığı normal bir süreçtir. Sadece çocuğunuzun yaşayacağı ve dolayısıyla size yaşatacağı 2 yaş sendromunun şiddeti çocuktan çocuğa farklılık gösterir. Şimdi biraz 2 yaş sendromundaki bir çocuğun davranışlarına yakınlaşalım sonrasında da özverili, güzel annelere bu sendrom ile baş etmede yardımcı olabilecek fikirlerimizi belirtelim.

2 Yaş Çocukların Tepkileri Nelerdir?

2 yaşında çocuğu olan herhangi bir anne, bu yaşlarda çocuklarının yaşadığı köklü değişime tanıklık edebilir. Çocuklarda en sık rastlanan davranışlardan bazıları şunlardır:

Kaprisli olur ve her ne pahasına olursa olsun isteklerinin yapılmasını ister.
Ben merkezli olur, oyuncaklarını, yemeğini, giysilerini başkalarıyla paylaşmak istemez.
"Hayır" demekten başka bir şey yapmaz ve inatçıdır. Yetişkinlerden emir veya yardım almaz.
Önemsiz şeyler yüzünden kolayca sinirlenir. Sık sık ağlama nöbetlerine tutulur.
Her zaman kendi istediklerinin olmasına odaklanan bazı çocuklar daha önce sorunsuzca kabul ettikleri yiyecekleri veya etkinlikleri reddetmeye başlayabilir.
Ebeveynlerin girişimlerine rağmen, çocuk dinlememe eğiliminde olabilir.

Tavsiye Makale: 2 Yaşındaki Çocuklar İçin Aktiviteler

Küçükleri Anlayın

Bir anda yaşanmaya başlanan bu karışık duygu durumlarında, birçok anne-baba değişime neyin neden olduğunu, ne oldu da küçük melekleri kontrolden çıkan kral, kraliçe edasına büründü diye merak ediyorlar.. Ne oldu?

İki yaşında, çocuğun bilişsel ve motor gelişimi önemli ölçüde gelişim gösterir. Çocuk olması gerektiği gibi, tek başına hareket edebilir ve yürüyebilir bir duruma gelir. Ne istediğini bilir ve ne almak istediğini öğrenmeye başlar.

Çocuğunuz şimdiye kadar, varlığı size bağlı olduğu için anne ile kendisini bir bütün olarak algıladı. 2 yaşı ile birlikte kendini annesinden ayrı, kimliği, kişiliği ve yetenekleri ile farklı bir birey olarak algılamaya başladı.

Kendi kaderini tayin etme ihtiyacı, annesinden aldığı özgürlüğü kullanmakla orantılıdır. Çocuk sevdiği şeyleri, fikirlerini ve kişiliğini keşfetmeye başlar. Yetişkinlerin yardımı veya müdahalesi olmadan kendi başına bir şeyler seçmek ve yapmak ister ve bağımsızlığına engel olunmasından da hiç hoşlanmaz.

Çocuk artık isteklerini görüyor ancak sınırlarını değil. Ne elde edeceğini çok iyi bilmiyor olsa bile ne istediğini biliyor. Daha fazla farkında olmaya ve gurur veya utanç gibi daha karmaşık duyguları deneyimlemeye başlıyor.

Bununla birlikte, duygularını yönetme veya açıkça ifade etme becerisine henüz sahip değildir ve ebeveyn reddi karşısında yalnızca kaprislerle tepki verebilir. İşte 2 yaş ile birlikte çocuğunuz isteklerinin neden reddedildiğini, seçimlerinde neden sınırlı olduğunu anlayamıyor.Karmaşa da burda başlıyor.

2 Yaş Sendromunun Üstesinden Gelmek

2 yaş sendromu, bir çocuğun büyüme sürecinde normal ve başarılı bir süreç olmasına rağmen, zorlu yılları aşmak ebeveynler için hiç kolay değildir. Hayal kırıklıkları ve çaresizlikler annelerin günlük yaşamlarının bir parçası haline gelebilir ve bazen havlu atmak isteyecek kadar yıpranmış hissedebilirler.

Siz, her şeyi doğru yapsanız da çocuğunuz üzerindeki etkisini hemen göremeyeceğinizi hatırlamak önemlidir. Kaprisler orada olacak ve yine de tek çözüm sabır, sevgi ve saygı yolunda ilerlemektir.
Şiddetli tepki vermeyin, çocuğunuza bağırmayın veya çocuğunuza vurmayın: sakin olun ve onunla sevgi ile konuşun.
Öfkenizi sabırla hafifletin ve çocuğunuza nedenlerinizi sakince açıklayın.
Mümkünse, yanıt olarak yankılanan bir "hayır" vermeyin. Ona aralarından seçim yapabileceği çeşitli seçenekler sunmak sizi hayır demiyormuş gibi gösterecektir. Çocuğun isteği kabul edilebilirse, pes edebilirsiniz. Kabul edilebilir değilse, hareketsiz kal ve reddedilme durumuna vereceği delice tepki karşısında sabırlı ol.
Bazı rutinleri korumaya çalışın ve çocuğu ne olacağı konusunda önceden uyarın. Bu tutum onu daha güvenli hareket etmesini sağlayacaktır.
Onu yargılamayın ve öfke nedeniyle eleştirmeyin. Kötü bir şey yapmıyor, yaşamayı öğreniyor ve bu yaşta, bazı acımasız yorumlar kendi özgüvenine ciddi şekilde zarar verebilir.
Sizi sakinleştiren şeyler çocuğunuzu da sakinleştirebilir. Rahatlatıcı bir müzik, spor yapmak, şarkı söylemek, resim yapmak, sabun köpüğü ile balonları üflemek sakinleşmek için her ikinize de yardımcı olabilir.
Çoğu çocuk rutini sever, özellikle yemeklerde, yatmadan önce yapılan davranışların aynısını birebir bekler. Öyleyse, belki de bu zor yaşta kurallar ile sınırlarını keskinleştirmek yerine onları destekleyen davranışları düşünmeye değer.