A
B
C
Ç
D
E
F
G
H
I
İ
J
K
L
M
N
O
Ö
P
R
S
Ş
T
U
Ü
V
Y
Z

MACİT

Şöhret ve gösteriş sahibi kimse

MAHDUM

Çocuk

MAHİR

Marifetli

MAHMUD

Medhedilmiş kimse

MAHMUR

Uyku sersemliği

MAHMUT

Övülmeye değer

Mahsun

Güçlendirilmiş, güçlü.

Mahzun

Üzgün.

Malik

Bir şeye sahip, bir şeyi olan.

Malkoç

Kale muhafızı, koruyucu.

MANAS

Görkemli, Kırgız kahramanı

MANÇO

Manda yavrusu

MANSUR

Allah'ın yardımıyla galip gelmiş

Mavera

Görülen âlemin ötesi.

Mayıs

Yılın beşinci ayı.

MAZHAR

Bir şeyin göründüğü, çıktığı yer, onurlanma

Mazlum

1. Sessiz, sakin, yumuşak kimse. 2. Zulüm görmüş.

MECDEDDİN

Dinin büyüğü.

MECİT

Yücelik

MECNUN

Tutkulu seven

MEDENİ

Uygar

Mehdi

Doğru yolu bulan, hidayete eren.

MEHMET

Muhammed isminin Türkçe‘de söylenişi

MELİH

Yüz güzelliği

MELİK

Hükümdar

MEMDUH

Övülmüş

MEMUN

Yürekli

MENDERES

Akarsu yataklarının dolanbaçlı kısmı

MENGİ

Ebediyen yaşama

Mengü

Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş.

MENSUR

Serpilmiş,dağılmış

Mercan

1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan. 2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde. 3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.

Merdan

Erkekler, yiğitler, mertler.

Meriç

Kuş iskeleti.

MERİÇ ( U )

Balkan Yarımadasından geçen akarsu

MERİH

Güneşe en yakın gezegen

MERT

Yiğit

MERTCAN

Yiğit can

Mertel

Özü sözü doğru kimse.

Mertol

"Sözünün eri ol, verdiğin sözü tut" anlamında kullanılan bir ad.

Mervan

1. Üzüm Çubuğunu Bağladıkları Ağaç. 2. Emevilerin Mervan kolunun adı.

MESTAN

Mest olan kişi

MESUT

Bahtiyar olan kimse

METE

Büyük Türk-Hun İmparatoru

METEHAN

Bilinen en eski Türk hükümdarı,

METİN

Dayanıklı,dik duran kimse

Mikail

Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.

MİR

Baş komutan

Miraç

1. Yükselme, çıkma. 2. Hz. Muhammet'in göğe yükselmesi.

MİRAÇ ( U )

Zirveye çıkan

MİRALAY

Albay

MİRKELAM

Nazik konuşmasıyla dikkat çeken kimse

MİRZA

Hükümdar soyundan gelme

MİSBAH

Meşale

MİTHAT

Methetme

MUAMMER

Hayatı yaşayan

MUAZ

Esirgenen

MUHAMMED

Yüce Peygamberimizin ismi, güzel huylu

Muhammet

1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed'in adlarından biri.

MUHARREM

Haram kılınmış, aşure ayı

Muhlis

1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.

Muhsin

İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.

Muhtar

1. Seçilmiş, seçkin. 2. Davranışlarında özgür olan, dilediğini yapan. 3. Köy ya da mahalle işlerine bakmak için halkın seçtiği kimse.

MUHTEREM

Saygıdeğer kimse

MUHTEŞEM

Fevkalade olan

MUHYİDDİN

Dine hayat veren

MUKTEDİR

Gücü her şeye yeten

MURAT

İstek

MURATHAN

İstekli hükümdar

Musa

1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.

Musap

Başına bir kötülük, felaket gelmiş olan.

Muslih

İyileştiren, düzelten, ıslah eden.

MUSTAFA

Güzide,temizlenmiş

MUTAHHAR

Takdir edilmiş

MUTASIM

Günah işlemekten çekinen kimse

MUTEBER

Saygın,güvenilir

MUTEMED

Güvenilen,inanılan kişi

Mutlu

Mutluluğa ermiş olan, mesut.

MUTLU (U )

Mesut

Muzaffer

Üstünlük elde etmiş, zafer kazanmış, yenmiş, utkulu.

MÜBAREK

Verimli,bol

MÜBEŞŞİR

Müjdeli haber veren kimse

Mücahit

Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.

MÜJDAT

Sevinçli haberler

MÜKERREM

Saygın kimse

MÜLAYİM

Yumuşak huylu,

Mülâyim

1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.

Mümin

1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman.

MÜMTAZ

Seçkin

MÜREN

Akarsu,

MÜRSEL

Elçi

Mürselin

1. Peygamberler. 2. Allah tarafından insanların doğru yola çıkarılmaları için gönderilen elçiler.

Müşfik

1. Sevecen, şefkatli.2. Acıyan.

MÜŞFİK ( U )

Merhametli kimse

MÜŞİR

Bilgi veren

Müştak

Özleyen, göreceği gelen, can atan.

Müzahir

Yardım eden, yardımcı.

MÜZDAD

Ziyade olan